Menu
Menu„I mnie miłe Gór Świętokrzyskich knieje
Na których wiecznie list się zielenieje”
( Wespazjan Kochowski)
Podążając śladem poety Wespazjana Kochowskiego z XVII wieku, który brał nawet udział w bitwie pod Wiedniem z Janem III Sobieskim, wyruszyliśmy na dwudniową wycieczkę w Góry Świętokrzyskie. W pierwszym dniu naszym celem był kościół i klasztor bernardynek w Świętej Katarzynie. Zobaczyliśmy kapliczkę, w której Żeromski zostawił swój „autograf”, a także źródełko Św. Franciszka, o którym pani przewodnik opowiadała różne legendy. Podziwialiśmy piękne gołoborza z platformy widokowej. Później zwiedzaliśmy Bazylikę mniejszą pw. Trójcy Świętej
i sanktuarium Relikwii Drzewa Krzyża Świętego oraz krypty ze spoczywającym w nich Jeremim Wiśniowieckim, choć wszelkie znaki na niebie i ziemi wskazują, że to nie Jeremi tam spoczywa,
a jakiś inny, nieznany nikomu mężczyzna. Następnie udaliśmy się do osady średniowiecznej,
w której mieliśmy okazję zobaczyć, jak żyli i czym się zajmowali nasi przodkowie w średniowieczu. Chodziliśmy od chaty do chaty, aby zapoznać się z innym rzemiosłem i wcielić się w rolę słowiańskiego rzemieślnika. Po tym ciekawym i wypełnionym zwiedzaniem dniu udaliśmy się do ośrodka wypoczynkowego w Rudkach. Tam po posiłku spędzaliśmy czas na świeżym powietrzu, grając w piłkę. Wieczorem mieliśmy okazję do integracji międzyklasowej podczas dyskoteki.
Drugi dzień rozpoczęliśmy od zwiedzania Nowej Słupi, w której widzieliśmy posąg Emeryka, kamiennego pielgrzyma. Byliśmy również w Muzeum Starożytnego Hutnictwa Świętokrzyskiego. Szczególnym zainteresowaniem cieszyły się warsztaty w starożytnej osadzie,
w której uczyliśmy się strzelać z łuku, robić obrączki. Odwiedziliśmy również zielarkę, która powiedziała nam, jakie rośliny wpływają korzystnie na nasze młode organizmy. Podziwialiśmy ciężką pracę przy żarnach oraz widzieliśmy jak się wyplata różnego rodzaju koszyki. Podczas pobytu w Górach Świętokrzyskich nie mogliśmy oczywiście pominąć jednego z najbardziej znanych i najstarszych dębów w Polsce, czyli naszego „Bartka”. Ostatnim punktem naszej wycieczki było muzeum Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku.
Ta wycieczka dostarczyła nam wielu wrażeń. Zacieśniła więzi koleżeńskie. Wróciliśmy z nadzieją, że kiedyś znów tam pojedziemy, być może na dłużej.
